Nasze Bassety Strona Główna


Poprzedni temat «» Następny temat
Przesunięty przez: Asia i Basia
Nie 15 Cze, 2014 21:15
Odruchy kopulacyjne u psa
Autor Wiadomość
katarzyna1234 

Dołączyła: 10 Maj 2014
Posty: 50
Skąd: Polska
Wysłany: Nie 15 Cze, 2014 18:18   Odruchy kopulacyjne u psa

Mój basset ma 4 mce z kawałkiem i zauważyłam dziś po raz pierwszy,ze swoją wielką maskote osła sobie dziś delikatnie pisząc zapylał :mrgreen: Chciałam się zapytać czy to normalne jeśli chodzi o tak młody wiek i czy to normalne,ze chwile da się pogłaskać i pózniej podgryza cały czas i czy mu to minie? :shock: Dziękuję za pomoc
Ostatnio zmieniony przez Miła od Gucia Wto 17 Cze, 2014 20:48, w całości zmieniany 3 razy  
 
 
jabluszko520 



Dołączyła: 28 Lis 2011
Posty: 5520
Skąd: stąd
Wysłany: Nie 15 Cze, 2014 21:23   Re: Nasze bassety

katarzyna1234 napisał/a:
Mój basset ma 4 mce z kawałkiem i zauważyłam dziś po raz pierwszy,ze swoją wielką maskote osła sobie dziś delikatnie pisząc zapylał :mrgreen: Chciałam się zapytać czy to normalne jeśli chodzi o tak młody wiek i czy to normalne,ze chwile da się pogłaskać i pózniej podgryza cały czas i czy mu to minie? :shock: Dziękuję za pomoc


co do podgryzania - to czy piesek ma pod noskiem dostępne gryzaki? jakieś prasowane kości ze skóry, może inne? tak aby mógł i miał na czym się "wyładować" ;)
_________________
Nie kupuj, adoptuj.
http://forum.bassety.net/viewtopic.php?t=5027
 
 
katarzyna1234 

Dołączyła: 10 Maj 2014
Posty: 50
Skąd: Polska
Wysłany: Pon 16 Cze, 2014 05:04   

Ma gryzaki ma zabawki :mrgreen:
 
 
Magdaa 



Dołączyła: 23 Paź 2013
Posty: 896
Skąd: wielkopolska
Wysłany: Pon 16 Cze, 2014 10:15   

Mój jest zboczony na maxa ,a jak się rozkręca to i agresywny, ale ma 10 m-cy jak do przyszłego roku się nie uspokoi to na wiosnę kastracja. Teraz radzę sobie z nim tak ,że jak robi się nachalny ,albo agresywny zostaje wyeksmitowany z pokoju na korytar,próby uspokojenia go,czy odwrócenia uwagi nic nie dają w jego przypadku. Czy dobrze robię nie wiem. Niech się bardziej doświadczeni wypowiedzą :komp:
_________________
BASCO, tylko tak straszy
 
 
Neit 



Dołączyła: 02 Wrz 2013
Posty: 970
Skąd: Police
Wysłany: Pon 16 Cze, 2014 11:31   

Zonda też podgryzała. Dostała dużo gryzaków, bo jeden rodzaj się nie sprawdzał. Nie wiem czy na różnym etapie rozwoju różne rodzaje potrzebne czy co? Gryzła od takich szmacianych niewypchanych, przez szmaciane wypchane, kości skórzane, takie grube sznury, plastikowe butelki i oczywiście rozmaite badyle. Przez te badyle to się czułam jakbym w jakimś tartaku mieszkała. Wszędzie wiórki :buha: Teraz jest spokojniej chociaż nadal ukochane zabawki ma i co jakiś czas jakiś badyl (ta badyl, pół sosny najlepiej) przytaszczy. Na podgryzanie nas reagowaliśmy tak, że zabieraliśmy ręce i od niej odchodziliśmy dając do zrozumienia że tak to my się bawić nie będziemy. Pomogło, chociaż jak to przy bassecie wymagało cierpliwości i konsekwencji.

O "zapylaniu" się nie wypowiem, bo moja dziewczynka to prawdziwa dama i nie wyczynia takich rzeczy :mrgreen: Na razie :zly:
 
 
Miła od Gucia 
Admin merytoryczny



Pomogła: 11 razy
Dołączyła: 03 Mar 2005
Posty: 21589
Skąd: Gorzów
Wysłany: Pon 16 Cze, 2014 19:33   

Pies - mały gwałciciel

Jak oduczyć małego Don Juana tego wstydliwego nawyku?

1. To nie jest żadna próba dominacji, bo pies nie ma zamiaru kopulować z przedstawicielem innego gatunku, a zwyczajnie nie rozładowane emocje!

2. Zapewnij psu wystarczającą ilość ruchu i zabawy zabawkami, z człowiekiem i innymi psami.

3. Kiedy pies zaczyna kopulować z nogą człowieka, zdejmij go z niej mówiąc ‘FEE’, a następnie skieruj jego uwagę na coś innego, zacznij się bawić z nim piłeczką, daj gryzaka, naucz komendy.

4. Kiedy pies gwałci maskotkę, zabierz mu ją. A potem postępuj tak jak w przypadku kopulacji z nogą czy ręką człowieka.

``````````````
Zachowania seksualne, zwłaszcza wspinanie się na nogi lub inne przedmioty bywają często przyczyną zabawnych i mniej zabawnych sytuacji, a kiedy stają się częste i uporczywe stanowić mogą poważny problem utrudniający relacje z naszym pupilem. Niestety my ludzie mamy skłonność do przypisywania im zgoła innego znaczenia niż mają w rzeczywistości, stąd często zamiast sprawnie poradzić sobie z nimi, nieświadomie przyczyniamy się do narastania i utrwalenia problemu.
Dlaczego psy kopulują nasze nogi, poduszki, większe zabawki, inne psy tej samej płci, a nawet koty? Najprostsza odpowiedź na to pytanie brzmi - bo są psami i zachowanie kopulacyjne należą do repertuaru ich wrodzonych zachowań.
Jednym z podstawowych celów ewolucyjnych każdego zwierzęcia jest rozmnażanie służące przeniesieniu genów do następnych pokoleń. Nic dziwnego, że zachowania służące reprodukcji, w tym zachowania kopulacyjne są silnie uwarunkowane genetycznie i sterowane przez układ hormonalny zwierzęcia, głównie zaś męski hormon płciowy, osławiony testosteron. W okresie dojrzewania, kiedy dochodzi do intensywnej aktywności układu hormonalnego, zwłaszcza hormonów płciowych, pojawiają się instynktowne zachowania płciowe, takie jak znaczenie moczem, zachowania rywalizacyjne wobec innych samców, demonstrowanie narządów płciowych oraz rzecz jasna zachowania kopulacyjne. W normalnych warunkach, gdy zwierzę żyje w grupie przedstawicieli własnego gatunku zachowania te są prezentowane w odpowiedni, właściwy dla sytuacji sposób - samce wykonują gesty rywalizacji, pokazują (w sposób zrytualizowany) swoją siłę i, jeśli odniosą sukces, kopulują z wybraną samicą.
Żyjąc wśród ludzi pies nie ma najczęściej możliwości ekspresji wrodzonych zachowań płciowych lub przenosi je na obiekty zastępcze, najczęściej ludzi. Dlatego zdarza się, że pies - samiec broni dostępu do swojej pani tak jak broniłby dostępu do suki, a jako obiekty seksualnych zapędów wybiera poduszki, zabawki, meble lub ludzkie nogi. Rywalizuje także z ludźmi w różnych sytuacjach.
Choć już jedenastotygodniowe szczeniaki obojga płci "bawią się w pociąg", co ma także związek z wydzielanym w okresie płodowym i po porodzie testosteronem, prawdziwe problemy z napastowaniem ludzkich nóg czy przedmiotów pojawiają się zwykle wraz z dojrzewaniem.
Okres dojrzewania to czas eksperymentów z zachowaniami, także seksualnymi. Wobec braku osobników własnego gatunku, w tym przedstawicielek płci pięknej, nasz pozostający pod wpływem hormonów pupil siłą rzeczy prezentuje je wobec nas lub innych zastępczych obiektów. To jak bardzo intensywne czy uciążliwe stają się te zachowania zależy od dwóch rzeczy - genetycznych predyspozycji oraz reakcji otoczenia utrwalających zachowanie. Każdy pies, podobnie jak każdy mężczyzna, przychodzi na świat z bagażem genów, które warunkują poziom męskich hormonów płciowych. Wysoki poziom męskich hormonów skłania nie tylko do zachowań stricte seksualnych, ale jak już wspomniałem, do rywalizacji, zdobywania, a w sytuacji zagrożenia wyboru strategii walki zamiast unikania konfliktu. W piosence Kayah o testosteronie jest dużo prawdy. W dodatku testosteron działa przeciwlękowo, dlatego psy próbujące dotrzeć do suki w rui, podobnie jak zakochani faceci, zapominają o własnym bezpieczeństwie i podejmują skrajnie ryzykowne działania. Karanie psa za zachowania sterowane popędem płciowym nie ma wobec tego sensu, co więcej może sprowokować go do agresji. Psy hiperseksualne z natury, częściej znaczą teren moczem zatrzymując się na spacerze niemal przy każdym krzaczku, są bardziej skłonne do bójek z innymi samcami, w czasie snu zdarzają się im ejakulacje (wytryski nasienia), są ogólnie bardziej męskie, no i oczywiście bardziej skłonne do kopulacji. W takich skrajnych wypadkach jedynym rozwiązaniem jest kastracja lub podawanie psu przepisanych przez lekarza weterynarii preparatów farmakologicznych hamujących popęd płciowy. Choć kastrację polecam zawsze jeśli pies nie jest reproduktorem, przed podjęciem decyzji o niej konieczna jest wnikliwa diagnoza behawioralna. W niektórych sytuacjach bowiem może ona nasilić problemy z agresją, nawet jeśli pies przestanie kopulować.
Zdecydowanie częściej powodem napastowania naszych nóg przez psy, rzadziej suki, jest wzmacnianie zachowania przez, przeważnie nieświadome, reakcje opiekunów. Tak to już jest, że w przeciwieństwie do naszych pupilów, taktujemy seks jako sferę intymną, podlegającą restrykcyjnym normom moralnym. Dlatego wszelkiego rodzaju seksualne demonstracje zwierząt budzą w nas żywe reakcje zażenowania czy sprzeciwu. Te właśnie emocje i nasze zachowanie mogą być dla psa bardzo nagradzające. Chcący być w centrum zainteresowania pies, próbuje często różnych zachowań by zwrócić na siebie uwagę. Zdarza się, że większość z nich nie robi na ludziach specjalnego wrażenia, natomiast gdy tylko pies zacznie wspinać się na nogi, jego opiekunowie podskakują i wpadają w dziwną dla psa ekscytację. Eureka! Nawet jeśli krzyczą i machają rękami, a czasem nawet dają klapsa, zabawa jest przednia, a pies uzyskuje to co chciał - uwagę opiekunów i ich emocje. Zamieszanie jest jeszcze większe, gdy w domu pojawią się goście. W ten sposób zachowanie utrwala się, a jeśli zwierzę ma ograniczoną możliwość uzyskiwania satysfakcji z innych zachowań, takich jak zabawy, ruch czy kontakt z opiekunami, może stać się swego rodzaju obsesją.
Jak radzić sobie z psem obskakującym nogi domowników czy gości? Podstawową zasadą jest niewzmacnianie zachowania, odwrócenie uwagi psa oraz zaproponowanie mu aktywności dającej podobną emocjonalną satysfakcję. Jeśli więc na przykład pies wskakuje na nogę siedzącego człowieka, najlepiej jeśli ten uniemożliwi mu to na przykład wstając i przechodząc w inne miejsce, jednocześnie proponując siad za ulubiony smakołyk lub coś atrakcyjnego do gryzienia (kość z prasowanej skóry, suszone podroby lub inne przysmaki, które pies długo zgryza). W tego rodzaju działaniach ważna jest żelazna konsekwencja - powtarzamy je dopóty, dopóki pies nie zrozumie, że dotychczasowe zachowanie nie przynosi żadnej korzyści, a zabawa gryzakiem jest także przyjemna. Uniemożliwiając psu wskakiwanie na nogi nie okazujemy emocji, nie odzywamy się do psa i nie patrzymy na niego (to bardzo ważne!) choć jeśli pies zajmie się czymś innym lub wykona komendę, możemy pochwalić go ciepłym głosem. W obecności gości niełatwo uniknąć zamieszania i podniecenia, trudno też instruować ich szczegółowo jak mają postępować z psem, bo w końcu nie przyszli do nas po to, by pracować nad zmianą zachowania naszego pupila. Dlatego w tej sytuacji proponuję inną taktykę. Na co dzień w domu przypinamy psu niezbyt długą (najlepiej starą) smycz, za pomocą której będziemy mogli kontrolować zachowanie zwierzęcia. Chodzi o to, by pies przyzwyczaił się do tego, ze po domu biega z kawałkiem taśmy. Gdy zjawiają się goście, a pies próbuje obskakiwać ich nogi, uniemożliwiamy mu to przydeptując smycz lub odciągając go zdecydowanym i płynnym ruchem, po którym poluźniamy smycz. Jeśli spojrzy w naszym kierunku, odwracamy uwagę smakołykiem lub zabawką, którą musi zdobyć wykonując jakieś zadanie, na przykład siad. Także i w tym wypadku obowiązuje zasada konsekwencji, opanowania i nieokazywania zdenerwowania. Jeśli natomiast pies mimo naszych działań wpada w jeszcze większe podniecenie, pomóc może tak zwany time-out, czyli zabranie zwierzaka z sytuacji prowokującej zbyt duże emocje. Spokojnie, stanowczo i bez słowa (znowu - to bardzo ważne!) wyprowadzamy psa do innego pokoju i zamykamy na kilka minut, czekamy, aż się uspokoi i pozwalamy by wrócił do sytuacji. W ten sposób konsekwencją zbyt pobudliwego zachowania jest utrata wszelkich korzyści i przyjemności.
Szczególną ostrożność należy zachować próbując poradzić sobie z psem wskakującym na dzieci. Dzieci są z natury emocjonalne i ruchliwe, co powoduje, że są dla psa znacznie bardziej atrakcyjne jako obiekt zabawy i rzecz jasna seksualnych zapędów. Są też małe, łatwiej więc na nie wskoczyć. Karanie psa za wspinanie się na dziecko jest bardziej niebezpieczne z uwagi na to, że sfrustrowane karą zwierzę reagując agresją może przenieść ją na dziecko. Wszelkie kontakty psa z dzieckiem, zwłaszcza małym, powinny być nadzorowane przez dorosłych, nie tylko z uwagi na agresję lecz także dlatego, że w zabawie zarówno dziecko psu jak i pies dziecku może zrobić krzywdę, choćby przesuwając łapą po twarzy. Należy dbać o to by wzajemne kontakty przebiegały bez konfliktów i były dla obu stron przyjemne, bowiem wszelkie negatywne skojarzenia czy emocje mogą być przyczyną poważniejszych trudności zarówno z zachowaniem psa jak i strachem dziecka przed czworonożnym przyjacielem.
Dość często opiekunowie psów traktują ich seksualne zapędy jako przejaw tak zwanej dominacji i próbują niejako w zamian "zdominować" psa sposobami jakie zalecają tradycyjne poradniki - zabraniając psu wchodzić wyżej niż człowiek, jedząc przed psem, przechodząc przed nim w drzwiach czy nie pozwalając wygrywać w zabawach. Oczywiście zachowania rywalizacyjne sterowane popędem płciowym są pewnego rodzaju demonstracją przewagi służącej zdobyciu dostępu do potencjalnej partnerki, jednak ich celem nie jest nigdy zdobycie pozycji "przywódcy stada" w ludzkiej rodzinie. Dlatego wspomniane działania nie mają większego sensu tak w radzeniu sobie z niechcianymi zachowaniami seksualnymi jak i w przypadku jakichkolwiek trudności z wychowaniem pupila. Co więcej, jeśli sposób ich egzekwowania budzi w zwierzęciu negatywne emocje, mogą przyczynić się one do osłabienia dobrych relacji z psem i być powodem trudności z jego zachowaniem. Zdecydowanie lepiej widzieć problem seksualnych zapędów w świetle wrodzonych wzorców zachowania oraz bezpośrednich korzyści, głównie emocjonalnych, jakie ma zwierzę skaczące na ludzkie nogi. Pozbawienie psa tych korzyści i nauczenie go czerpania satysfakcji z innych, nie sprawiających nam kłopotu aktywności, jest w zdecydowanej większości przypadków kluczem do rozwiązania problemu.
Zdarza się, że opisane tu sposoby radzenia sobie z problemem kopulacji ludzkich nóg, innych zwierząt czy przedmiotów nie działają. W takich wypadkach najlepiej zasięgnąć porady behawiorysty, który dokładnie określi możliwie wszystkie przyczyny zachowania. Trzeba bowiem pamiętać, że na zachowanie zwierzęcia ma wpływ nie tylko to czego się nauczył i jak na jego zachowanie reaguje otoczenie lecz także inne czynniki, jak poziom zaspokojenia potrzeb, styl życia, relacje z otoczeniem i opiekunami, stan zdrowia czy rodzaj diety.
(Artykuł ukazał się w numerze 9/2007 miesięcznika MÓJ PIES)

Andrzej Kłosiński
_________________
694 409 059
nasze.bassety@onet.pl
 
 
 
Magdaa 



Dołączyła: 23 Paź 2013
Posty: 896
Skąd: wielkopolska
Wysłany: Pon 16 Cze, 2014 20:52   

Przeczytałam , postaram się stosować, zresztą podobnie postępuje. Zazwyczaj odwracam jego uwagę,ale często gdy robi się nachalny wieczorem i już nie mam sił na zabawy ,wtedy zamykam go poza pokojem i się uspokaja. Powodem mojej frustracji jest brak zrozumienia zachowania psa przez mojego męża i jego emocjonalne reakcje.
_________________
BASCO, tylko tak straszy
 
 
Asia i Basia 
Figa & Co.


Pomogła: 9 razy
Dołączyła: 17 Kwi 2007
Posty: 5612
Skąd: Hamburg/Torun
Wysłany: Wto 17 Cze, 2014 15:06   

ODRUCHY KOPULACYJNE U PSA

Dla psa kopulacja z ręką, nogą, pluszową zabawką, poduszką, a czasem nawet kotem jest zachowaniem dominacyjnym.

Nawet pies, w którym szaleją hormony, czuje różnicę między prawdziwym partnerem a czyjąś nogą. W odruchach kopulacyjnych nie chodzi o przyjemność, chociaż może na to wyglądać. Psy często kopulują, gdyż chcą zaznaczyć swój autorytet. Im dłużej uchodzi im to na sucho, tym wyższą pozycję sobie zapewniają.

Dojrzewanie

Psy zaczynają kopulować w wieku dojrzewania - między szóstym miesiącem a drugim rokiem życia, w zależności od rasy (większe psy dojrzewają później niż mniejsze). Kopulowanie nie jest domeną samców, chociaż robią to częściej. W przeciwieństwie do suk, u których poziom hormonów zmienia się w czasie cyklu rozrodczego, samce mają stały poziom hormonów. Same hormony nie są przyczyną odruchów kopulacyjnych, ale sprawiają, że pies jest bardziej na nie podatny, dlatego sterylizacja jest najlepszym sposobem na zmniejszenie lub wyeliminowanie tego niemiłego zachowania.

Bunt młodości


Samce są też bardziej skłonne do rywalizacji niż samice. Często próbują udowodnić - człowiekowi czy innemu psu jak są twarde i niezależne. Kopulacja jest tylko jednym ze sposobów na przekraczanie granicy i potwierdzenie dominacji w rodzinie.
Kiedy szczenięta się bawią, część czasu spędzają na wspinaniu się na grzbiet rodzeństwa. Bardziej stanowcze z nich mogą wykorzystywać tę pozycję i dołączyć do niej pierwsze odruchy kopulacyjne. Jest to ich sposób pokazania, że są - prawie dosłownie wyżej od innych. Ten instynkt pozostaje, gdy pies żyje między ludźmi. Noga człowieka nie jest szczególnie atrakcyjna, ale jest dostępna i łatwo ją przytrzymać łapami. W stanie dzikim psy nigdy nie kopulują z osobnikami stojącymi wyżej w hierarchii. W stosunku do człowieka pies robi to tylko wtedy, gdy nie jest pewien, który z nich rządzi.
Psy nie podejmują świadomej decyzji o wzmocnieniu swojego autorytetu. Kopulowanie jest tylko czymś, co robią. Nawet te, które wiedzą, że nie należy tego robić, czasem się zapominają - na przykład gdy przyjdzie gość, lub gdy ktoś siedzi na podłodze bawiąc się z nimi.

Zapobieganie obskakiwaniu


Kopulowanie jest na ogół najwyższym stopniem rozzuchwalenia się psa. Być może twój pies często się rozpycha, opiera się o twoje nogi, domaga się polizania cię po twarzy lub wchodzi ci na kolana. Fizyczne oznaki zuchwałości są oznaką, że pies czuje się dużo pewniej niż powinien. W pewnym momencie może się zachować bardziej agresywnie, dla niego będzie no naturalne przesuwanie granic. Powinieneś utrzymywać odpowiedni dystans spychając go z kolan czy odchodząc od niego, gdy zabiera się do twojej twarzy. Gdy zrozumie, że tylko ty możesz zaproponować kontakt fizyczny, będzie starał się korzystać z wolności w inny sposób.

Pies musi wiedzieć, że niezależnie od tego, jak wysoką pozycję zajmuje wśród psów, w kontaktach z ludźmi zawsze będzie podporządkowany. Można go w tym utwierdzić na kilka sposobów, nie tylko zakazując obskakiwania. Jednym z nich jest wydanie polecenia przed każdą czynnością, którą ma zrobić. Każ psu usiąść, zanim dasz mu jedzenie lub zabierzesz na spacer. Każ mu się położyć, zanim dasz mu zabawkę. Wydaj mu jakieś polecenie, zanim coś dla niego zrobisz. Gdy wzmocnisz swój autorytet, pies będzie miał mniejsze skłonności do prób zdominowania cię.
Gdy twój pies zacznie kopulować, przywołaj go do porządku odwracając się. Daj mu nagrodę, gdy tylko przestanie to robić i przyjdzie do ciebie.

Zrodlo : http//twojpies-dog.blogspot.de/2012/01/odruchy-kopulacyjne-u-psa.html
_________________
Baśka polykacz jablek i klockow Lego
 
 
dorcialas 


Dołączyła: 09 Lip 2015
Posty: 22
Skąd: Warszawa
Wysłany: Pon 13 Lip, 2015 14:47   

Pies mojej koleżanki, co prawda maltańczyk - codziennie rano, około 8/9 też męczy swoją maskotkę i tą samą od kilku lat :D ach te psy to zboczuchy niektóre!
 
 
ivbrzostek2 

Dołączyła: 03 Sty 2017
Posty: 4
Skąd: Ustka
Wysłany: Pią 06 Sty, 2017 00:41   

Mój basset jak miał sześć, siedem miesięcy to gwałcił maskotki, nogi itp a teraz ma dziewięć miesięcy i nie mogę sobie poradzić z jego wąchaniem. Najgorsze są dni gdy mam miesią.....Jest strasznie pobudzony, skacze na nogi, obwąchuje na nic nie reaguje.....Co mam robić???? .Nie chcę go tak wcześnie kastrować!!!!!
_________________
Olo
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Nie możesz ściągać załączników na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
FGRP Theme created by Gilu
 
Strona wygenerowana w 0,11 sekundy. Zapytań do SQL: 17