[Aleksander]

Odnieśliśmy mały sukces pedagogiczny a mianowicie nasza Demi chodzi na spacerki bez smyczy i bardzo sie pilnuje. Nie odbiega, nie ucieka, cały czas kontroluje gdzie idziemy. Super takie spacery to sama rozkosz. Skończyły sie problemy z "ciągnięciem" psa za soba żeby nasze maleństwo szło. Bo Demi jak wyczuje że idziemy do domu to zaczyna ściemniac że zmęczona, że ma cos innego do roboty i normalnie trzeba ją ciągać za sobą aby gdzieś dojść. A teraz jak bez smyczy to idzie normalnie jest tylko mała "marchewka"., Morfeusz musi iść na smyczy, bo jak ich sie puści razem to juz nas nie widza i to my musimy ich pilnować. Oczywiście tez razem sa puszczane ale wtedy spacer odpada a sa zapasy na trawie i podgryzanie tylnych łap i gonienie za patykami kto pierwszy ten lepszy.

[Miła od Gucia]

To i ja się pochwalę, cud jakiś czy co. Poszliśmy na łąki, ja jak zwykle Gucia na smyczy. Marek się uparł, żeby go puścić. Będziesz ganiał za nim mówię. No i Gucio został uwolniony od smyczy. Nie wierzyłam. Gustaw nie uciekł, a zawsze było tak, raz wrócił, drugi, za trzecim razem spojrzał w oczy i tyle go widziałam, dawał w długą tylko uszy dookoła fruwały. A tu odbiegł kawałek spojrzał gdzie jesteśmy wrócił. Cały spacer luzem, już pod koniec spaceru smycz koniecznie, bo jak zobaczył dom to już koniec. Teraz jestem sama i poszłam z nim na łąki i postanowiłam spróbować. A więc luz - Gucio znowu o dziwo pilnuje się. Nie wiem czy wydoroślał (4,5 roku) czy już tak bardzo się przyzwyczaił do mnie. Choc gdyby gdzieś w oddali dojrzał psa to nie wiem co by było.

[gocha]

No to i ja mam się czym pochwalić (na razie ).Mania na spacerach chodzi bez smyczy, nie wiem, może była tak nauczona. Co prawda na razie w ogóle się bardzo pilnuje. Prawdopodobnie to pozostałości po schronisku, żeby człowieka nie stracić z oczu, bo może zostawi. Na razie jest malutka, więc wszystko przede mną, zobaczymy. Ale jak z daleka widzę psa to biorę ją na smycz, bo chce się bawić i dostaje małpiego rozumu.

No to i ja mam się czym pochwalić (na razie ).Mania na spacerach chodzi bez smyczy, nie wiem, może była tak nauczona. Co prawda na razie w ogóle się bardzo pilnuje. Prawdopodobnie to pozostałości po schronisku, żeby człowieka nie stracić z oczu, bo może zostawi. Na razie jest malutka, więc wszystko przede mną, zobaczymy. Ale jak z daleka widzę psa to biorę ją na smycz, bo chce się bawić i dostaje małpiego rozumu.

[Ewa z Matyldą i Bobem]

A my po "mieście" tylko na smyczach chodzimy, nawet zastanawiałam się czy nie kupić takiej podwójnej, jak Jaga i Grzegorz mają.
Ale jak tylko idziemy na tzw. "łono natury" (a staramy się jak najczęściej) to zapominamy o smyczach
Matylda była uciekinierka i nieraz zdarzało mi się za nią biegać po łąkach, ale chyba już wreszcie poszła po rozum do głowy jak jej starszy braciszek Gucio
Bobcio natomiast jest zawsze tak, że ja widzę jego i on widzi mnie:) I jak tylko Mańka się niebezpiecznie oddala - zaczyna na nią szczekać Ciekawe co jej tam mówi w psim języku
No w każdym razie jest lepszy od najlepszej smyczy - pilnuje swojej dziewczynki na każdym kroku

Acha! I na hasło "do domu!" potrafi nawet z bardzo daleka wrócić tą drogą, którą przyszliśmy I nie ja go tego nauczyłam.

[Mirka]

bo gdzie mu będzie lepiej jak "w tym domu"

bo gdzie mu będzie lepiej jak "w tym domu"

[Agata]

[Aleksander]

Agato możesz być spokojna my naszych potworów nie puszczamy luzem w miejscach niebezpiecznych tylko na łakach i polach gdzie nawet nie widac żadnej ulicy. Tak bardzo to ja im nie ufam aby ich puscić gdzieś gdzie w pobliżu jest ulica. Nasze psiaki maja dużą łakę i kawałek skweru, aleje spacerowe gdzie nie można wjechać samochodem. W inne rejony naszego osiedla jak sie wypuszczamy to zawsze na smyczy.

[Agata]

[Hubertus]

Osobiście Fredka prowadzam na smyczy wyłącznie w okolicy miejskich ulic. Poza tymi terenami staram się go jak najczęściej puszczać luzem. Dla mnie wystarczy, że większośc dnia spędza zamknięty w domu, więc puszczam go wolno by mógł poczuć choć odrobinę radości z biegania.

Jest jeszcze druga sytuacja kiedy Fred musi iśc na smyczy - kiedy zbytnio się ślimaczy wracając ze spaceru

[Leniuch]

Można pozazdrościć:)
Ja puszczam swojego Lenia bez smyczy ale wogole sie mnie nie slucha:(,slucha wtedy kiedy jest na nowym terenie wtedy to sie slucha ale tak to mam z nim klopot ale wszystko w swoim czasie;)
Gratulujemy Demi i oczywście jej opiekunowi )

Pozdrawiamy razem z leniem serdecznie.

Można pozazdrościć:)
Ja puszczam swojego Lenia bez smyczy ale wogole sie mnie nie slucha:(,slucha wtedy kiedy jest na nowym terenie wtedy to sie slucha ale tak to mam z nim klopot ale wszystko w swoim czasie;)
Gratulujemy Demi i oczywście jej opiekunowi )

Pozdrawiamy razem z leniem serdecznie.

[bubel]

A moja bassetka to już przegina, bo nawet w parku przykleja się do mojej nogi i pilnuje czy jej nie zwieję. Jak chcę np. zawrócić, to wsytarczy, że kiwnę głową w odpowiednim kierunku i ona od razu zmienia kurs. Normalnie Lessi wróć;)
Przyznaję się bez bicia, to się zaczęło jakoś po 3 latach, bo za młodu hulaj dusza uważała, że to ja mam chodzić za nią, a nie na odwrót. To już 8 lat, a my ciągle się docieramy:)

A moja bassetka to już przegina, bo nawet w parku przykleja się do mojej nogi i pilnuje czy jej nie zwieję. Jak chcę np. zawrócić, to wsytarczy, że kiwnę głową w odpowiednim kierunku i ona od razu zmienia kurs. Normalnie Lessi wróć;)
Przyznaję się bez bicia, to się zaczęło jakoś po 3 latach, bo za młodu hulaj dusza uważała, że to ja mam chodzić za nią, a nie na odwrót. To już 8 lat, a my ciągle się docieramy:)

[=AsMiNn=]

Ja w takim razie też się muszę pochwalić, a co! Viking do niedawna chodził na smyczy i muszę przyznać, że zachowywał się na niej okropnie. Ludzie pokazywali nas palcami i śmiali się z nas, bo mojemu kochanemu psu nie było w głowie iść tam gdzie ja chce. On musiał łazić po ogródkach i niestworzonych trasach co w efekcie dawało ciąganko. Mój piesek jak to prawdziwy basset zapierał się a ja musiałam coraz to więcej siły wkładać w spacery. Nikt nawet nie myślał o tym, żeby go spuścić, aż pewnego razu spróbowałam. Raz kozie śmierć pomyślałam. Spuściłam mojego psa i się okazało, że Viking jest bardzo grzeczny. Chodzi prawie przy nodze, pilnuje się... Kilka razy coprawda zdażyło mu się uciec z pola widzenia, lub na drugie osiedle, ale wrócił i po każdej takiej ucieczce trzyma się do konca spaceru blisko nogi. Jestem z niego naprawde dumna. Na łąkach potrafi na dźwięk gwizdka pzrybiec do mnie nawet jeżeli widzi psa. Ogólnie na łąkach zawsze go spuszczałam. Nie wiem, dlaczego nagle stał się grzeczny... Być może to zasługa cotraz większej miłości do mnie a być może kabanosów, które noszę ze sobą w saszetce ;] Ale po mieście, gdzie są auta, ulice zawsze chodzimy na smyczy.

Ja w takim razie też się muszę pochwalić, a co! Viking do niedawna chodził na smyczy i muszę przyznać, że zachowywał się na niej okropnie. Ludzie pokazywali nas palcami i śmiali się z nas, bo mojemu kochanemu psu nie było w głowie iść tam gdzie ja chce. On musiał łazić po ogródkach i niestworzonych trasach co w efekcie dawało ciąganko. Mój piesek jak to prawdziwy basset zapierał się a ja musiałam coraz to więcej siły wkładać w spacery. Nikt nawet nie myślał o tym, żeby go spuścić, aż pewnego razu spróbowałam. Raz kozie śmierć pomyślałam. Spuściłam mojego psa i się okazało, że Viking jest bardzo grzeczny. Chodzi prawie przy nodze, pilnuje się... Kilka razy coprawda zdażyło mu się uciec z pola widzenia, lub na drugie osiedle, ale wrócił i po każdej takiej ucieczce trzyma się do konca spaceru blisko nogi. Jestem z niego naprawde dumna. Na łąkach potrafi na dźwięk gwizdka pzrybiec do mnie nawet jeżeli widzi psa. Ogólnie na łąkach zawsze go spuszczałam. Nie wiem, dlaczego nagle stał się grzeczny... Być może to zasługa cotraz większej miłości do mnie a być może kabanosów, które noszę ze sobą w saszetce ;] Ale po mieście, gdzie są auta, ulice zawsze chodzimy na smyczy.

[ola_29]

A my ostatnio z Hipisem mamy inny problem. Kiedy jesteśmy na spacerze i puszczamy go ze smyczy pilnuje się, nie ucieka i wszystko ok. Ale ostatnio w ogóle nie chce wracać do domu!

Zapiera się, próbuje zdejmować obrożę i uciec w drugą stronę :?, kiedy chcę go wziąć na ręce zaczyna warczeć i się wyrywa.Nie skutkują już żadne przekupstwa, ciasteczka na zachęte itd.

Na pewno nie jest to wynikiem tago,że pies zbyt mało przebywa na dworze. wychodzimi z nim przynajmniej sześć razy dzienie, w tym na dwa dłuższe spacerki- gdzieś w pola, lasy, czasami ganiamy po boisku w piłkę- słowem ma naprawdę dużo ruchu.

Dzisiaj byłam już tak zdenerwowana,że przywiązałam go do barierki na klatce u sąsiadów i poszłam na górę sama. Wcześniej Hipis uciekł mi dwa razy na sam dół schodów. Wróciłam po 5 minutach, bo zaczynał wyć i o dziwo tym razem grzecznie wrócił do domu, nie próbował uciekać.
Nie mogę tak robić cały czas, nie mam sumienia... doradźcie coś proszę....

A my ostatnio z Hipisem mamy inny problem. Kiedy jesteśmy na spacerze i puszczamy go ze smyczy pilnuje się, nie ucieka i wszystko ok. Ale ostatnio w ogóle nie chce wracać do domu!

Zapiera się, próbuje zdejmować obrożę i uciec w drugą stronę :?, kiedy chcę go wziąć na ręce zaczyna warczeć i się wyrywa.Nie skutkują już żadne przekupstwa, ciasteczka na zachęte itd.

Na pewno nie jest to wynikiem tago,że pies zbyt mało przebywa na dworze. wychodzimi z nim przynajmniej sześć razy dzienie, w tym na dwa dłuższe spacerki- gdzieś w pola, lasy, czasami ganiamy po boisku w piłkę- słowem ma naprawdę dużo ruchu.

Dzisiaj byłam już tak zdenerwowana,że przywiązałam go do barierki na klatce u sąsiadów i poszłam na górę sama. Wcześniej Hipis uciekł mi dwa razy na sam dół schodów. Wróciłam po 5 minutach, bo zaczynał wyć i o dziwo tym razem grzecznie wrócił do domu, nie próbował uciekać.
Nie mogę tak robić cały czas, nie mam sumienia... doradźcie coś proszę....

[M&M`s i Boogie]

My naszego diablaka spuszczamy tylko wtedy gdy jesteśmy na wsi na bezpiecznym terenie, w Wawie szanujące się elity i prominenci śmieci i odpady wyrzucaja przez okno wprost na trawnik a ten odkurzacza pożera wszystko i sraczka gotowa! Dlatego w mieście trzymam go krótko przy nodze, oczywiście on musi iść nie tam gdzie ja chcę ale już mam na to sposób. Robię kilka kólek wokół śmietnika (3m x 3m), pies traci orient w terenie, nie wie gdzie chciał iść i mam go w garści, czasem po jakimś czasie zachce mu się wracać do domu i postanawia iść w przeciwnym kierunku i wtedy też robię kilka obrotów w miejscu lub wokół innego małego obiektu architektonicznego i idziemy dalej bo myśli że wracamy. Nie wiem czy takie postepowanie jest humanitarne?! Co sądzicie?
Gdy chodzi sam po łące gdzie nie ma co pożreć to trzyma się raczej blisko, tak jakby był cały czs na smyczy, gdy ja staje on też stoi, gdy ruszam on też. Czasem oddali sie kawałek ale po chwili zatęskni i biegiem wraca.
Pozdro!

My naszego diablaka spuszczamy tylko wtedy gdy jesteśmy na wsi na bezpiecznym terenie, w Wawie szanujące się elity i prominenci śmieci i odpady wyrzucaja przez okno wprost na trawnik a ten odkurzacza pożera wszystko i sraczka gotowa! Dlatego w mieście trzymam go krótko przy nodze, oczywiście on musi iść nie tam gdzie ja chcę ale już mam na to sposób. Robię kilka kólek wokół śmietnika (3m x 3m), pies traci orient w terenie, nie wie gdzie chciał iść i mam go w garści, czasem po jakimś czasie zachce mu się wracać do domu i postanawia iść w przeciwnym kierunku i wtedy też robię kilka obrotów w miejscu lub wokół innego małego obiektu architektonicznego i idziemy dalej bo myśli że wracamy. Nie wiem czy takie postepowanie jest humanitarne?! Co sądzicie?
Gdy chodzi sam po łące gdzie nie ma co pożreć to trzyma się raczej blisko, tak jakby był cały czs na smyczy, gdy ja staje on też stoi, gdy ruszam on też. Czasem oddali sie kawałek ale po chwili zatęskni i biegiem wraca.
Pozdro!