[Miła od Gucia]

Akupunktura w weterynarii - przypadki własne PDF Drukuj

Akupunktura jest metodą kliniczną wywodzącą się z Chin, polegającą na nakłuwaniu tzw. aktywnych punktów ciała za pomocą specjalnych igieł. Nazwa jej pochodzi od łacińskich słów: acus - igła, oraz punctum - punkt, ukłucie.

Tradycyjna nauka o akupunkturze opiera się na teorii kanałów energetycznych zwanych meridianami, którymi krąży energia życiowa chi. docierając do wszystkich tkanek i narządów i regulując czynności życiowe ustroju. W przebiegu meridianów znajdują się miejsca biologicznie aktywne, zwane punktami akupunkturowymi (PA). Zadaniem zabiegu akupunktury jest utrzymanie optymalnego przebiegu energii życiowej, a w przypadku choroby - przywrócenie jej właściwego krążenia. W praktyce można jednak stosować akupunkturę w oparciu o neuroanatomię i neurofizjologię, czyli tak, jak pojmuje to medycyna akademicka. Na PA możemy oddziaływać nie tylko za pomocą igieł, ale również przez stymulację wiązką promieni laserowych (laseropunktura), prądem (elektropunktura i elektroakupunktura), masaż (akupresura) i stymulację ogrzewaniem (lermopunktura).

Ryc.4 Igła jest wprowadzana w powłoki z odpowiednią rotacją



Ryc.5 W przypadku zapalenia stawów elektrostymulacja (PA) przewyższa klasyczną akupunkturę

Akupunktura, jak również wywodzące się z niej inne metody refleksoterapii, znalazła także zastosowanie w lecznictwie zwierząt. Jest szczególnie przydatna w zwalczaniu chorób neurologicznych i ortopedycznych. Należy tu wymienić między innymi dysplazję stawów biodrowych, zapalenie kości i stawów oraz przewlekle choroby kręgosłupa. Ze względu na działanie spazmolityczne wykorzystuje się jq w leczeniu stanów spastycznych dotyczących zarówno mięśni szkieletowych (szczękościsk u psów), jak i gładkich (kolka jelitowa koni). Akupunktura działa stymulujące na układ odpornościowy, dlatego może być stosowana w przypadkach chorób zakaźnych. W praktyce w większości chorób najlepsze rezultaty uzyskuje się kojarząc akupunkturę z leczeniem farmakologicznym i fizjoterapeutycznym.

Aby przybliżyć Państwu zastosowanie akupunktury w praktyce małych zwierząt, przytaczam poniżej omówienie trzech przypadków, w których metoda ta została z powodzeniem wykorzystana (opis leczenia dyskopatii został zamieszczony na łamach MW nr 12/2001).
Przypadek 1

Suka, sznaucer olbrzym, 11 lat Zwierzę od dłuższego czasu wykazywało klopów z chodzeniem, szczególnie po schodach. W ostatnim czasie straciło apetyt i było silnie osowiale. W badaniu klinicznym stwierdzono bolesność w okolicy prawego stawu biodrowego i zwiększoną tkliwość przylegających doń tkanek, ograniczony zakres ruchów w stawie oraz kulawiznę prawej kończyny miednicznej. Badanie radiologiczne wykazało spłycenie prawej panewki kości biodrowej oraz zmiany zwyrodnieniowe-wytwórcze na krawędziach panewki i głowie kości udowej. Badanie rtg kręgosłupa ujawniło nieznaczną spondylozę na poziomie L2-L3 i L5-L6. W badaniu neurologicznym odruchy rdzeniowe i reakcje postawne były prawidłowe. Badanie krwi wykazało podniesienie aktywności transferazy alaninowej.

Z wywiadu ustalono, że pies dotychczas leczony był za pomocą nutraceutyków i niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Ze względu na zaawansowany wiek oraz podwyższona aktywność enzymów wątrobowych zdecydowano się na zastosowanie refleksoierapii akupunkturowej. Na punkty lokalne iPŻ 29, PŻ 30 i PM 541 oddziaływano prądem o prostokątnym przebiegu impulsu, polaryzacji bipolarnej i częstotliwości 2-3 Hz Po wyjęciu igieł każdy 7. punktów był naświetlany przez 30 sekund laserem akupunkturowym o częstotliwości 2500 tvs. Hz. Punkty oddalone iPM 40. PM 60, PŹ 34. N 3) oraz punkty o działaniu ogólnym (Ż 36, JG 4, JG 11, ST 6, GRT 14) nakłuwano jedynie samymi igłami i naświetlano przez 30 sekund laserem akupunkturowym o częstotliwości 10 Hz. Zabiegi stosowano raz w tygodniu (cztery zabiegi). Poprawę zdrowia pacjenta, wyrażoną zwiększeniem aktywności zwierzęcia i wydłużeniem dystansu spacerów, przy którym pies się nie męczył, odnotowano po ośmiu zabiegach. W chwili obecnej zabiegi wykonywane są co 4 tygodnie.
Przypadek 2

Pies, owczarek niemiecki, 6 lat Zwierzę doprowadzono do lecznicy z powodu niemożności otwarcia jamy ustnej. Wykazywało ono ponadto ogólne wychudzenie, zanik mięśni głowy oraz zapadnięcie gałek ocznych. Badanie biochemiczne surowicy oraz badanie morfologiczne krwi nie ujawniło zasadniczych odchyleń od normy, z wyjątkiem znacznej eozynofilii. Badania histopatologicznego mięśnia żwacza nie wykonano ze względu na brak zgody właściciela. Na podstawie wywiadu, wyników badania klinicznego i badań pomocniczych postawiono podejrzenie myositis eosinophilica.

Ryc. 6 Nakłucie punktu GRT 26 (ren-zhong) zapobiega rozwinięciu się wstrząsu.

Zgodnie z przyjętym rozpoznaniem zastosowano leczenie objawowe o charakterze przeciwzapalnym, obejmujące podawanie preparatów kortyzonowych. Zastosowano również leki miorelaksacyjne oraz witaminowe. Podjęte leczenie przyniosło krótkotrwałą poprawę stanu zdrowia pacjenta, toteż zdecydowano się na przeprowadzenie zabiegów akupunktury. Punkty lokalne (Ż 3, Ż 6, PO 17, JC 17, JC 19) były stymulowane igłami, do których podłączony był prąd zmienny bipolarny o częstotliwości 10 Hz. Na punkty odległe (JG 4, JG 11. Ż 36, GRT 14, PŻ20) oddziaływano samymi igłami. Wszystkie punkty naświetlono laserem podczerwonym o pracy ciągłej z modulowanym przebiegiem fali i mocy 5 mW. Zastosowano częstotliwość 10 Hz i czas naświetlania 30 sekund. Zabiegi wykonywano raz dziennie. Po trzech dniach stan pacjenta wyraźnie się poprawił, a po następnych trzech powrócił do normy. Pies nakłuwany był jeszcze dwa razy w odstępach tygodniowych.

Dalsza obserwacja była niemożliwa ze względu na wyjazd właściciela z psem za granicę.
Przypadek 3

Kot europejski, 8 lat, leczony w związku z pojawiającymi się okresowo atakami alergicznego zapalenia oskrzeli (bronchitis alergica). Z wywiadu ustalono, że pierwszy atak wystąpił po spryskaniu kota przeciwzapalnym preparatem w formie aerozolu. Dotychczasowa terapia oparta była na preparatach kortykosteroid owych i antybiotykach. W dniu dostarczenia zwierzęcia do lecznicy stwierdzono:

* suchy, napadowy kaszel,
* miernego stopnia duszność wydechową,
* rzężenia drobnobańkowe nad tylnymi płatami płuc,
* temperaturę 39,5°C.

Nie stwierdzono sinicy. Ze względu na łagodny przebieg ataku zdecydowano się na przeprowadzenie kuracji z zastosowaniem akupunktury (na wszelki wypadek przygotowane były środki farmakologiczne). Jako pierwszy nakłuto punkt P6 (badania przeprowadzone na ludziach i zwierzętach wykazały, że oddziaływanie na ten punkt poprawia gazometrię). Następnie nakłuto punkty Pm 13 (punkt alarmowy tylny), Pm 43 (punkt kortyzonowy) i GRT 26 (punkt przeciwwstrząsowy, reanimacyjny). Po upływie 10-14 minut, gdy stan pacjenta wyraźnie się poprawił, nakłuto punkty GRT 17 i Pm 17. Kolejnego nakłucia dokonano po upływie 6 godzin. Dalsza kuracja obejmowała serię pięciu zabiegów co drugi tydzień i dwa zabiegi co trzy tygodnie.

Czynnikami ograniczającymi stosowanie powyższej metody są:

* stan ostry z objawami sinicy,
* temperament zwierzęcia (koty w porównaniu z psami znacznie rzadziej tolerują zabiegi nakłuwania i częściej wymagają wcześniejszego uspokojenia farmakologicznego).

lek. wet. ZBIGNIEW GARSTKA

Lecznica dla Zwierząt WET-PLUS





POLSKIE TOWARZYSTWO AKUPUNKTURY WETERYNARYJNEJ
ul.Wrocławska 168-174, 59-220 Legnica

http://www.vetakupunktura...adki-wasne.html

Akupunktura dla zwierząt

Cztery Łapy lipiec 7/2007, str.8

Akupunktura dla zwierząt

Cykl tematyczny bezpłatnego magazynu dla miłośników zwierząt Cztery Łapy

Zbigniew Garstka, Lecznica dla Zwierząt Wet-plus, Legnica

Współczesna medycyna weterynaryjna wiele osiągnęła w dziedzinie diagnostyki i terapii. Nadal jednak napotyka na trudności w leczeniu zespołów chorobowych, zwłaszcza gdy ich objawem jest ból. Zdarza się, że farmakologia zawodzi i wywołuje efekty uboczne. Nic więc dziwnego, że na świecie panuje coraz większe zainteresowanie alternatywnymi metodami leczenia.

Wet-Plus-Photo-22

Akupunktura wywodzi się ze Starożytnych Chin. Polega na wkłuwaniu igieł w określone miejsca na ciele zwane punktami akupunkturowymi. Tradycja tej metody leczenia zakłada, że w ciałach wszystkich stworzeń nieustannie krąży energia życiowa Qi. Jest ona niezbędna do prawidłowej czynności organizmu. W zdrowym organizmie jej przepływ jest swobodny, zaś w chorym spowolniony lub zatrzymany. Nakłucia punktów akupunkturowych powodują odblokowanie przepływu energii, co stwarza szansę na powrót do zdrowia.

ODLEGŁE POCZĄTKI

Początki stosowania akupunktury w lecznictwie zwierząt datuje się na czasy panowania dynastii Shang (1300-1027 p.n.e.). Chore czworonogi nakłuwano igłami w celu wypędzenia demonów, w których upatrywano przyczynę chorób. Metoda ta została przeniesiona z krajów Orientu do naszego kręgu cywilizacyjnego. Kiedyś wykorzystywano ją do leczenia zwierząt gospodarskich. Dopiero później powstała mapa punktów akupunkturowych dla mniejszych zwierząt, czyli naszych psów i kotów. Obecnie akupunktura zajmuje wysoką pozycję w światowym lecznictwie weterynaryjnym. W Polsce nie jest jeszcze tak popularna jak w państwach Europy Zachodniej. Być może wkrótce nasz kraj doceni tę niekonwencjonalną metodę leczenia. Z pewnością można ją wykorzystać z korzyścią dla naszych ulubieńców.

WYGRYWA Z BÓLEM

Akupunktura bywa jedyną deską ratunku, gdy tradycyjne metody zawodzą. Okazuje się przydatna w leczeniu wielu schorzeń u zwierząt, głównie na tle neurologicznym i ortopedycznym (dyskopatia, spondyloza, dysplazja). U psów dużych ras często występują zmiany zapalne i zwyrodnieniowe stawów, zwłaszcza stawu biodrowego i kolanowego. Chory zwierzak odczuwa wtedy dotkliwy ból, staje się osowiały, traci apetyt i chęć poruszania się. W takich przypadkach najczęściej podaje się leki przeciwzapalne oraz przeciwbólowe. Jednak wraz z wiekiem zmniejsza się tolerancja organizmu na te medykamenty. Wówczas pomóc może akupunktura. Seria 5-10 zabiegów wykonywanych w odstępie 1-2 tygodni pozwala znacznie zredukować ból i przywrócić psu względny komfort. Dalsze zabiegi wykonuje się rzadziej, w zależności od rodzaju schorzenia.

Wet-Plus-Photo-06

UZUPEŁNIA LECZENIE

Jeśli zdecydujemy się pójść z ulubieńcem na zabiegi akupunktury, powinniśmy wiedzieć, że nie jest ona panaceum na wszystkie dolegliwości. Często na efekty leczenia trzeba poczekać. Akupunkturę łączy się z fizykoterapią, ziołolecznictwem i homeopatią. Można ją stosować równocześnie z klasycznymi metodami leczenia jako cenne ich uzupełnienie. Niestety nie u wszystkich zwierzaków możliwe jest zastosowanie akupunktury. Osobniki agresywne lub nadmiernie bojaźliwe mogą po prostu nie pozwolić na jej wykonanie. Dlatego zanim powiemy akupunkturze “tak”, spytajmy również o zdanie naszego podopiecznego!

lek. wet. Zbigniew Garstka
specjalista chorób psów i kotów
Lecznica WET PLUS Legnica
www.wet-plus.pl

http://www.wet-plus.pl/wp...ra-dla-zwierzat


i co o tym myślicie ???


Ja się zastanawiam, czy Guciola mege nie "zaakupunkturować" :lol:

[domelcia]

nie wiem jak to podziała na psiaki, ale ja od 5 lat leczę się tylko w ten sposób! żadnych proszków nie łykam i po lekarzach ( no wyłączając okres ciąży) nie chodzę! Wszystkim gorąco polecam akupunkturę!

[Miła od Gucia]